اردیبهشت ۲۶، ۱۳۸۹

ديدم كه جانم مي رود!

ياس علي بيش از سه ماه تاب دوري پدر را نياورد و به ديداراو شتافت و سوغاتش از اين دنياي پر ننگ و ريا براي پدر خاطره سقيفه ،كوچه بني هاشم، دستهاي بسته علي در مسجد و محسن و ..... بود .
آفرینش عالم بخاطر تو باشد و آنگاه وصیتت تنها غسل شبانه و کفن ودفن شبانه باشد!

پاره تنِ رسول خدا ، همسر ابر مرد واقعي تاريخ ، مادر حسن و حسين و جده تمامي معصومين بعد از خودش علي را با همرهان سست عناصر تنها گذاشت !

نا له اي از دوردستها مي آيد كه:          آي مردم آي مردم علي از دنياتون سيره
                                                      آي مردم آي مردم علي بي زهرا مي ميره!
اولين قدمي كه بر زمين بهشت فرود مي آيد گامهاي فاطمه است كه پيشاپيش همه مومنان تاريخ وارد رضوان الهي خواهد شد.
آن زمانی
که برای تو
تمامیت تن های جهان
در یک تن
و تمامیت زنهای جهان
در یک زن
و تمامیت عشق
و تمامیت شعر
در نگاهش
متجلی گردد،
و تو مجبور به دوریّ و صبوری باشی...
آه،
آن روز
تو محروم ترین مرد زمین خواهی بود! *

پس اي ساروان آهسته ران ! آرام جان علي مي رود.

* محمد رضا تركي

هیچ نظری موجود نیست: