داشتم عكس هاي خاكسپاري حميده خير آبادي را نگاه مي كردم كه ياد خنده ها و گريه هايش در اجاره نشين ها ، پدر سالار ،هنرپيشه و ... افتادم ، درخاطرات مشترك همه ما تصويروصداي زيبا ومهربان نادره سينماي ايران حك شده است. وقتي با عكس هاي مراسم خاكسپاري ساكت و خلوتش روبرو مي شويم ، حسرت و غم برايمان باقي مي ماند.
حالا كه به رفتگان همين چند سال، آن هم فقط ازاهالي هنرفكر مي كنم ، ياد شعري ازيكي از همين رفتگان (سيد حسن حسيني) مي افتم كه:
در غربت مرگ بيم تنهايي نيست ياران عزيز آن طرف بيشترند
فكر مي كنيد دنيايي با حضور خسرو شكيبايي، احمد آقالو، مصطفي مميز،قيصر امين پور،احمد شاملو، رسول ملا قلي پور،علي حاتمي،نيكو خردمند ، حميده خيرآبادي، رضا كرم رضايي،حسين پناهي،كيومرث ملك مطيعي،رضا ژيان، حسين منزوي،سيد حسن حسيني،نادر ابراهيمي،بابك بيات، محمود بنفشه خواه، ناصر عبدالهي، سيد خليل عالي نژاد و..... زيباتراست ودر آن به آدم خوش مي گذرد،يا دنياي بدون حضورشان و با وجود افرادي چون ..و...و...؟
۳ نظر:
برای رفتگانمان در "آن طرف" طلب خیر کنیم.
روحشان شاد.
زندگي صحنه يكتاي هنرمندي ماست
هر كسي نغمه خود خواند و از صحنه رود
صحنه پيوسته به جاست
خرم آن نغمه كه مردم بسپارند به ياد
ياد همه عزيزان آن طرف گرامي باد
آدميزاد هر جاي اين گردون كه باشه (جز بالاي بالاش) تنهايي رفيق جدانشدنيشه
ارسال یک نظر